Yıldırım Bayezid

I. Murat'ın oğludur. Osmanlı'nın dördüncü padişahıdır. Eskişehir ve Kütahya'da sancak görevlerine atanmıştır. I. Kosova Savaşı sırasında I. Murat'ın vefatı üzerine padişah olmuştur. Osmanlı tarihinde cülus bahşişi dağıtan ilk padişahtır. Menteşeoğulları, Aydınoğulları, Germiyanoğulları, Hamitoğulları, Candaroğulları, Karamanoğulları ve Saruhanoğullarına son vererek Anadolu'da büyük ölçüde Türk siyasi birliğini sağlamıştır. Hükümdarlığı döneminde merkezi Kütahya olmak üzere Anadolu Beylerbeyliği kurulmuştur.

Yıldırım Bayezid döneminde İstanbul pek çok defa kuşatılmış ve İstanbul'un fethi için büyük çalışmalar yapılmıştır. İstanbul'u almak için Anadolu Hisarı'nı yaptırmış, Gelibolu'da tersane kurarak bir donanma oluşturmuştur. Dört kez kuşattığı İstanbul'u Karamanoğulları'nın isyanları, Niğbolu ve Ankara savaşları nedeniyle alamamıştır.

1396 Niğbolu Savaşı'nda Haçlıları mağlup ettiği için halife tarafından "Sultan-ı İklim-i Rum" unvanı verilmiştir. 1402 yılında Ankara'nın Çubuk Ovası'nda Timur Devleti ile yapılan Ankara Savaşı'nda eşi ve oğlu Şehzade Mustafa ile birlikte esir düşmüştür. Bu yenilgi sonucunda Osmanlı Devleti için 11 yıl sürecek olan Fetret Devri başlamış, alınan beylikler tekrar kurularak Anadolu Türk siyasi birliği bozulmuştur.

Yıldırım Bayezid, esir kalmayı kabullenememiş ve yüzüğüne sakladığı zehiri içerek hayatına son vermiştir.

Yıldırım Bayezid, çok cesur bir asker olmasıyla tanınırdı. Atatürk'ün, "Yıldırım'daki cesaret ile, Timur'daki zekayı bir araya getirmek isterdim" dediği rivayet edilmektedir.